1 اگر فضل خدای ما بجنبش جا دهد ما را بعشق او دهیم از جان و دل فردوس اعلا را

2 بآب چشم و رنگ زرد و داع بندگی بر دل که در کاراست ما را نیست حاجت حقتعالی را

3 بود تاویل این مصراع حافظ آنچه من گفتم باب ورنگ وخال وخط چه حاجت روی زیبا را

4 نباشد لطف او با ما چه سود از زهد و از تقوی چوباشد لطف اوبا ما چه حاصل زهدوتقوی را

5 ولی ما را بباید طاعت و تقوی و اخلاصی ادب باید رعایت کرد امر حق تعالی را

6 بلی ما را نباشد کار بارّد و قبول او که او بهتر شناسد خبث و طیب و طینت ما را

7 بترس از آنچه در اول مقدر شد برای تو باهل معرفت بگذار بس حل معما را

8 بیاخاموش شو ای فیض از این اسرار و دم در کش که کس نگشود و نگشاید بحکمت این معما را