-
لایک
-
ذخیره
- سوالات متداول
- شاعر
- عکس نوشته
- ثبت کامنت
- دیگر شعرها
1 گر ابر به جود خویشتن را چو تو خواند فراش تو بود او همیگرد نشاند
2 هر چند بسی گهر پراکند و فشاند آخر گهرش نماند و بیکار بماند