گر شمع را ز شعله رهائی از پروین اعتصامی قطعه‌ 169

1 تا بکی جان کندن اندر آفتاب ای رنجبر ریختن از بهر نان از چهر آب ای رنجبر

2 زینهمه خواری که بینی زافتاب و خاک و باد چیست مزدت جز نکوهش یا عتاب ای رنجبر

1 کودکی در بر، قبائی سرخ داشت روزگاری زان خوشی خوش میگذاشت

2 همچو جان نیکو نگه میداشتش بهتر از لوزینه می‌پنداشتش

1 همی با عقل در چون و چرائی همی پوینده در راه خطائی

2 همی کار تو کار ناستوده است همی کردار بد را میستائی