اگر آن طایرِ قدسی ز دَرَم از حافظ شیرازی غزل 236

1 اگر آن طایرِ قدسی ز دَرَم بازآید عمرِ بگذشته به پیرانه سرم بازآید

2 دارم امّید بر این اشکِ چو باران که دگر برقِ دولت که بِرَفت از نظرم بازآید

3 آن که تاجِ سرِ من خاکِ کفِ پایش بود از خدا می‌طلبم تا به سرم بازآید

4 خواهم اندر عقبش رفت به یاران عزیز شخصم ار بازنیاید خبرم بازآید

5 گر نثارِ قدمِ یارِ گرامی نکنم گوهرِ جان به چه کار دگرم بازآید؟

6 کوسِ نو دولتی از بامِ سعادت بزنم گر ببینم که مَهِ نوسفرم بازآید

7 مانِعَش غلغلِ چنگ است و شکرخوابِ صَبوح ور نه گر بشنود آهِ سحرم بازآید

8 آرزومندِ رخِ شاهِ چو ماهم حافظ همتی تا به سلامت ز درم بازآید