1 گر نه چشمان تو در قصد گرفتارانند ز چه هر گوشه از او صف زده خونخوارانند

2 مکن ایباد پریشان سر زلفش زنهار که بهر حلقه از اندام گرفتارانند

3 تو ز می مست شکر خواب چه دانی که بشهر هر شب از نیش سر زلف تو بیدارانند

4 با حذر باش که آن ناقه مشگین ز صبا نشود باز که در شهر دلقکارانند

5 شیخ گو نخوت بیهوده برندان مفروش غالب آنست که وارسته گنکارانند

6 صوفیانرا شو دار منعکس ایندلق ریا همه دانند که اینقوم چه سگسارانند

7 بادب پای بمیخانه نه ایسالک راه که بهر پای خم میگده هشیارانند

8 نیرّ اینخرقۀ پشمینه برانداز ز دوش رهروان حرم عشق سبگبارانند