1 گر نباشد قید آن گیسوی خم بر خم مرا کی بصد زنجیر بتوان داشت در عالم مرا

2 با خیال آن پری خو کرده ام ناصح برو خوش نمی آید ملاقات بنی آدم مرا

3 نه منم بی غم نه غم بی من دمی ایزد مگر آفرید از بهر من غم را و بهر غم مرا

4 بی لب میگون آن گلرخ نمی یابم فرح گر شود جمشید ساقی می ز جام جم مرا

5 گر چه دارم جسمی از سودای زلفت ناتوان من هلال اوج سودایم نه بینی کم مرا

6 کو ستمکاری که از غم بر دلم داغی نهد دل گرفت ای همنشین از خاطر خرم مرا

7 ناله دارد فضولی درد سر می آورد روز تنهایی نمی خواهم شود همدم مرا