اگر روزانه از محمدحسین غروی اصفهانی غزل 119

1 اگر روزانه باشد یا شبانه ندارم جز نوای عاشقانه

2 پی دیدار رویش بخت بستم نه صاحب خانه را دیدم نه خانه

3 نهادم سر به صحرا همچو مجنون که از لیلی مگر یابم نشانه

4 زدم در راه عشقش سر به دریا چه میزد آتش عشقم زبانه

5 بگرد کوی او سر گرد بودم بگوشم ناگه آمد این ترانه

6 نبندی زان میان طرفی کمروار اگر خود را به بینی در میانه

7 بکوب این راه را با پای همت نخواهد اسب تازی تازیانه

8 چه مردان طریقت راهرو باش مگیر از بیم چون کودک بهانه

9 اگر نوح است کشتیان مکن هول از این دریای ناپیدا کرانه

10 چه دل دادی بدلبر پس روا نیست مگر سر را کنی از پی روانه