گر از لعل تو کام جان برآید از جلال عضد غزل 126

1 گر از لعل تو کام جان برآید بر ما کار جان آسان برآید

2 عذار تو گلی بالات سروی ست که گرد باغ ناگاهان برآید

3 ز خجلت گل ز بستان برنیاید ولیکن سرو از بستان برآید

4 بیا تدبیر آب چشم من کن وگرنه در جهان طوفان برآید

5 شبی خواهم که پنهان پیشم آیی ولی خورشید کی پنهان برآید

6 لبت جانست و خطّت مور ما را نمی باید که مور از جان برآید

7 جلال! اوصاف لعل او فرو خوان که شور از مجلس مستان برآید