گر من ز شوق یار فرستم از بابافغانی شیرازی غزل 359

1 گر من ز شوق یار فرستم بیار خط یکحرف ازان ادا نشود در هزار خط

2 خوش صفحه ییست روی تو یا رب که تا ابد هرگز بر آن ورق نفشاند غبار خط

3 ما را بدور حسن تو با نوخطان چکار تا روی ساده هست نیاید بکار خط

4 خط گو مباش گرد رخت وه چه حاجتست مجموعه ی جمال ترا بر کنار خط

5 زین پیش خط حسن بتان معتبر نبود در دور عارض تو گرفت اعتبار خط

6 از خط روزگار مکش سر که عاقبت بر دفتر حیات کشد روزگار خط

7 قاصد بغیر، چند بری خط دوست را یکبار هم بنام فغانی بیار خط