1 گر طی کنم طریق ادب را چه می‌کنی رانم دلیر رخش طلب را چه می‌کنی

2 گر من به دل فرو نخورم دشنه‌های ناز آن غمزهٔ حریص غضب را چه می‌کنی

3 گیرم ز ناز منع توان کرد حسن را چشم نیازمند طلب را چه می‌کنی

4 با چشم شوخ نیز گرفتم بر آمدی آن خندهٔ نهانی لب را چه می‌کنی

5 ای بی سبب اسیر کش بیگناه سوز پرسند اگر به حشر سبب را چه می‌کنی

6 عجز و نیاز روزم اگر بی اثر بود تأثیر گریهٔ دل شب را چه می‌کنی

7 وحشی گرفتم آنکه تو از ننگ مدعی بستی زبان ز شعر لقب را چه می‌کنی