گر حنا بر خاک پایت جبهه از بیدل دهلوی غزل 2461

1 گر حنا بر خاک پایت جبهه ساخواهد شدن خون صدگلزار پا مال حنا خواهد شدن

2 ما اسیران را به سامان‌گاه اقبال فنا تیغ قاتل سایهٔ بال هما خواهد شدن

3 از رعونت بگذر ای غافل‌که آخر شعله را سرکشیها زیر دست نقش پا خواهد شدن

4 خودنمایی‌گر به این خجلت عرق سامان شود عکس در آیینه غواص حیا خواهد شدن

5 نیست غم‌گر آب و رنگ این چمن بر باد رفت شبنم ما نیز اجزای هوا خواهد شدن

6 از نوید پیری‌ام بر زندگانی نازهاست کز خمیدن قامتم زلف دوتا خواهد شدن

7 نیستم غفلت سواد نسخهٔ هستی چو شمع یکسر این اجزا به چشمم توتیا خواهد شدن

8 گر چنین داردکمین عافیت سرگشتگی سنگ این‌کهسار یکسر آسیا خواهد شدن

9 دامن الفت زگرد این و آن افشانده‌گیر رنگ و بو آخر ز برگ ‌گل جدا خواهد شدن

10 امتحانی گر ز جولانگاه طاقت‌ گل کند سعی ما از سایه دامن زبر پا خواهد شدن

11 در جنون سامان جیب و دامنی درکار نیست جامهٔ عریانی از رنگم قبا خواهد شدن

12 شوق طاووس است بیدل بیضه می‌باید شکست صد در فردوست از یک عقده وا خواهد شدن