گر برود به هر قدم در ره دیدنت از سعدی شیرازی غزل 555

1 گر برود به هر قدم در ره دیدنت سری من نه حریف رفتنم از در تو به هر دری

2 تا نکند وفای تو در دل من تغیری چشم نمی‌کنم به خود تا چه رسد به دیگری

3 خود نبود و گر بود تا به قیامت آزری بت نکند به نیکویی چون تو بدیع پیکری

4 سرو روان ندیده‌ام جز تو به هیچ کشوری هم نشنیده‌ام که زاد از پدری و مادری

5 گر به کنار آسمان چون تو برآید اختری روی بپوشد آفتاب از نظرش به معجری

6 حاجت گوش و گردنت نیست به زر و زیوری یا به خضاب و سرمه‌ای یا به عبیر و عنبری

7 تاب وغا نیاورد قوت هیچ صفدری گر تو بدین مشاهدت حمله بری به لشکری

8 بسته‌ام از جهانیان بر دل تنگ من دری تا نکنم به هیچ کس گوشه چشم خاطری

9 گر چه تو بهتری و من از همه خلق کمتری شاید اگر نظر کند محتشمی به چاکری

10 باک مدار سعدیا گر به فدا رود سری هر که به معظمی رسد ترک دهد محقری