گر ز چنگ شحنه هجران امان از قدسی مشهدی غزل 396

1 گر ز چنگ شحنه هجران امان می‌یافتم از وصال یار، عمر جاودان می‌یافتم

2 خویش را پروانه می‌سوزد ز گرمی‌های شمع مهر می‌گشتم، اگر یک مهربان می‌یافتم

3 بهر هر کالای معنی، در کمین صد رهزن است کاشکی صد گنج را یک پاسبان می‌یافتم

4 یاد باد آن ساده‌لوحی‌ها که در مجلس چو شمع هرچه در دل می‌نهفتم بر زبان می‌یافتم