کَنم به ناخن حسرت، بدن من درویش
- 1
- 2
- 3
- 4
1 کَنم به ناخن حسرت، بدن من درویش بدین وسیله مگر ناخنی زنم در خویش
2 ز ننگ شیخ و برهمن، چرا نظربازان به هم چو تیر نیایند راست در یک کیش؟
3 نیَم ملول ز تقدیم مدعی، چه عجب ز صبح صادق اگر صبح کاذب افتد پیش
4 ازین چه سود کزین پیش فیض بخشی بود چه بهره یابد از انعام رفتگان درویش؟
ادامه توضیحات شاعر