مرا مِهر سیَه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 مرا مِهر سیَه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد قضای آسمان است این و دیگرگون نخواهد شد
2 رقیب آزارها فرمود و جایِ آشتی نگذاشت مگر آهِ سحرخیزان سویِ گردون نخواهد شد؟
3 مرا روزِ ازل کاری به جز رندی نفرمودند هر آن قسمت که آن جا رفت از آن افزون نخواهد شد
4 خدا را محتسب ما را به فریادِ دف و نی بخش که سازِ شرع از این افسانه بی‌قانون نخواهد شد
5 مجالِ من همین باشد که پنهان عشقِ او ورزم کنار و بوس و آغوشش چه گویم چون نخواهد شد
6 شرابِ لعل و جایِ امن و یارِ مهربان ساقی دلا کی بِه شود کارت اگر اکنون نخواهد شد
7 مشوی ای دیده نقشِ غم ز لوحِ سینهٔ حافظ که زخمِ تیغِ دلدار است و رنگِ خون نخواهد شد
معنی شعر:
از بی وفایی معشوق و جفای رقیب دل آزرده مشوش هستی و نمی توانی مقصود خود را هویدا کنی، مقصودی که برای رسیدن به آن رنجها و مشقت های بسیاری را تحمل کرده ای.با اتکال به خداوند سبحان صبر و شکیباییف اندیشمندی و دوراندیشی به خواسته خود خواهی رسید.
ادامه توضیحات شاعر