بخاک پای تو تا ترک سر نخواهم از فضولی بغدادی غزل 134

1 بخاک پای تو تا ترک سر نخواهم کرد هوای کاکلت از سر بدر نخواهم کرد

2 قضا که عشق توام یاد داد می دانست که غیر عشق تو کار دگر نخواهم کرد

3 چنان ز دست غمت خاک کرده ام بر سر که روز حشر سر از خاک بر نخواهم کرد

4 مپرس حال دل خسته ام طبیب که من ز راز خویش کسی را خبر نخواهم کرد

5 نمی برم ز تو پیوند گر برند سرم بترک سر ز تو قطع نظر نخواهم کرد

6 سرم خوشست بسودا اگر چه می دانم که با چنین سر و سودا بسر نخواهم کرد

7 فضولی آتش غم گر دهد بباد مرا شکایت از غم آن سیمبر نخواهم کرد