از پی آن نکار خواهم شد از فیض کاشانی غزل 311

1 از پی آن نکار خواهم شد در ره او غبار خواهم شد

2 قصه غصه شرح خواهم کرد بر دل یار بار خواهم شد

3 خون دل را زدیده خواهم ریخت در غم عشق زار خواهم شد

4 چند بیهوده بگذرانم عمر بر سر کار و بار خواهم شد

5 خویش را کارنامه خواهم ساخت غیرت روزگار خواهم شد

6 همچو مجنون و وامق و فرهاد شهرهٔ هر دیار خواهم شد

7 عقل رسمیست موجب غفلت بجنون هوشیار خواهم شد

8 زان لب و چشم مست خواهم گشت رفته رفته ز کار خواهم شد

9 فیض اگر جان نثار او نکند تا ابد شرمسار خواهم شد