ایکاش در هوای تو من خاک از حسین خوارزمی غزل 245

1 ایکاش در هوای تو من خاک گشتمی باری ز ننگ هستی خود پاک گشتمی

2 گر بودمی بشادی وصلت امیدوار کی من ز درد هجر تو غمناک گشتمی

3 ای کاش در شکارگهت صید بودمی تا یک نفس مصاحب فتراک گشتمی

4 پیوسته سجدگاه ملک بودمی اگر زیر سم سمند تو من خاک گشتمی

5 چون عاقبت ز دست بتان کشته گشتنی است باری قتیل آن بت چالاک گشتمی

6 گر چون حسین خاک درت بودمی بقدر چون عرش تاج تارک افلاک گشتمی