1 ای کاش من آن دو زلف عنبر برمی تا بر رخ او زمان زمان بگذرمی
2 ای کاش من آن دو لعل چون شکرمی تا از دهن نوش تو می بر خورمی
1 همیشه سر زلف آن سیمتن گره بر گره یا شکن بر شکن
2 بپیچد همی چون من از عشق او گره بر بنفشه شکن بر سمن
1 الا تا نرگس خوبان همی بر مشتری تابد بودشان در شکنج زلف رخ چون ماه جوشن ور
1 ای گرفته کاغ کاغ از خشم ما همچون کلاغ کوه و بیشه جای کرده چون کلاغ کاغ کاغ