پایمالم فتنه‌ای را از نظیری نیشابوری غزل 193

1 پایمالم فتنه‌ای را هر که در شور آورد بر سر راهم بلا از هر طرف زور آورد

2 تخم غم در آب و خاک من نکو بر می دهد خرمنی حاصل کنم، گر دانه یی مور آورد

3 آن که شام زندگانی شمع بالینم نشد کی پس از مرگم چراغی بر سر گور آورد؟

4 عشق و تشریف هم آغوشی، محالست این که کس خلعت سلطان برای مفلس عور آورد

5 نی همین هنگامه رسوایی من شد بلند عشق دایم بر سر بازار منصور آورد

6 حسن گل برقی به بستان زد که اکنون شاخ گل بلبل و پروانه را مجروح و رنجور آورد

7 مجلس عشق از فروغ من «نظیری » روشن است موسی از بهر چراغم آتش از طور آورد