1 ای عنبرین فضای صفاهان ز من درود بر خاک مشکبیز تو و آب زنده رود

2 بر ریگهای پر در و یاقوت و بهرمان بر خاکهای پر گل و نسرین و آبرود

1 چو بانوی شب از آن زلفکان پر خم و تاب بسود غالیه بر مشک و سیم بر سیماب

2 نجوم ثابته دیدم درون خیمه شب بسان بیضه زرین بزیر پر غراب

1 تا در میان اوباش تقسیم شد وزارت کردند مملکت را سرمایه تجارت

2 طلاب گرسنه را خواندند از حماقت در مسند شرافت از مرکز حقارت