دوش رفتم به در میکده خواب‌آلوده از حافظ شیرازی غزل 423

1 دوش رفتم به در میکده خواب‌آلوده خرقه تردامن و سجاده شراب‌آلوده

2 آمد افسوس‌کنان مغبچه باده‌فروش گفت بیدار شو ای رهرو خواب‌آلوده

3 شست و شویی کن و آن گه به خرابات خرام تا نگردد ز تو این دیر خراب آلوده

4 به هوای لب شیرین پسران چند کنی جوهر روح به یاقوت مذاب آلوده

5 به طهارت گذران منزل پیری و مکن خلعت شیب چو تشریف شباب آلوده

6 پاک و صافی شو و از چاه طبیعت به در آی که صفایی ندهد آب تراب‌آلوده

7 گفتم ای جان جهان دفتر گل عیبی نیست که شود فصل بهار از می ناب آلوده

8 آشنایان ره عشق در این بحر عمیق غرقه گشتند و نگشتند به آب آلوده

9 گفت حافظ لغز و نکته به یاران مفروش آه از این لطف به انواع عتاب آلوده