دیوانه گشتم بی آن پریوش از حسین خوارزمی غزل 123

1 دیوانه گشتم بی آن پریوش دارم چو زلفش حالی مشوش

2 از اشک دیده وز سوز سینه خشتست بالین خاکست مفرش

3 بی نقش رویت رخسار زردم از اشک گلگون گشته منقش

4 دور از تو گوئی ای نور دیده گاهی در آبم گاهی در آتش

5 تا کی گذارم ای مونس جان بی تو حیاتی چون مرگ ناخوش

6 در کوی محنت دل گشته قربان تیر غمت را جان گشته ترکش

7 عقل و دل و دین مال و تن و جان بی تو نخواهم پیوند این شش

8 عاشق نخواهد جز درد دردت گر رند خواهد صهبای بیغش

9 چشم حسین از نقش خیالت مانند جنت باغی است دلکش