خاک بودم آب گشتم‌گل شدم از بیدل دهلوی غزل 2096

1 خاک بودم آب گشتم‌گل شدم عالمی گل کردم آخر دل شدم

2 غیرت حسن اقتضای شرم داشت لیلی بی‌پردهٔ محمل شدم

3 تشنه ‌کام امن بودم زین محیط خاک مالیدم به لب ساحل شدم

4 جوهر تیغش پر طاووس داشت رنگها گل ‌کرد تا بسمل شدم

5 نغمه‌ها دارد مقامات ظهور او غنا ورزید و من سایل شدم

6 بس که کردم عقدهٔ اوهام جمع خوشهٔ این کشت بیحاصل شدم

7 در من و او غیر حق چیزی نبود فرقی اندیشیدم و باطل شدم

8 همچو اشکم لغزشی آمد به پیش گام اول محرم منزل شدم

9 ناخن تدبیر پیدا کرد وهم بیدل اکنون عقدهٔ مشکل شدم