1 من آن شب سیاهم کز ماه خشم کردم من آن گدای عورم کز شاه خشم کردم

2 از لطفم آن یگانه می خواند سوی خانه کردم یکی بهانه وز راه خشم کردم

3 گر سر کشد نگارم ور غم برد قرارم هم آه برنیارم از آه خشم کردم

4 گاهم فریفت با زر گاهم به جاه و لشکر از زر چو زر بجستم وز جاه خشم کردم

5 ز آهن ربای اعظم من آهنم گریزان وز کهربای عالم من کاه خشم کردم

6 ما ذره‌ایم سرکش از چار و پنج و از شش خود پنج و شش کی باشد ز الله خشم کردم

7 این را تو برنتابی زیرا برون آبی گر شبه آفتابی ز اشباه خشم کردم