خواهم که به آزادی دل از نظیری نیشابوری غزل 441

1 خواهم که به آزادی دل نام برآرم این طوطی شیرین سخن از دام برآرم

2 گر زین قفس تنگ برآیم دو سه گامی چون کبک دری قهقهه از کام برآرم

3 زین گونه که ناوک فکنانم به کمین اند صد بال و پرم کم بود ار وام برآرم

4 ممنونم ازین دل شکنان گر بگذارند کز میکده حالی قدح و جام برآرم

5 ای بار تعلق خود ازان نخل فرو بار کز شاخ اگر من کشمت خام برآرم

6 این دل که جگرگوشه شیر است به همت بهتر که چنینش جگرآشام برآرم

7 دل برکنم از یار جفاپیشه «نظیری » در شهر به بدعهدی اگر نام برآرم