گفتم: که بیا وعده دوشینه از فرخی سیستانی رباعی 17

1 گفتم: که بیا وعده دوشینه بیار ورنه بخروشم از تو اکنون چو هزار

2 گفتا: دهم ای همه جفا، نک زنهار! آواز مده که گوش دارد دیوار