وقت سحر سوی چمن انداختم از فضولی بغدادی مقطع 43

1 وقت سحر سوی چمن انداختم گذر تا رفع گردد از گل و سبزه ملال من

2 چون پا بروی سبزه نهادم بطعنه گفت کای بی خبر نه مگر آگه ز حال من

3 گر پایمال تو شده ام کم مبین مرا بنگر که هست صد چو تویی پایمال من