گمان برم که مگر از ابوالحسن فراهانی قطعه‌ 11

1 گمان برم که مگر سر بر آسمان سودم سرم شبی که بر آن خاک آستان آید

2 شدم زضعف چو مویی و از نزاکت طبع گرش بدل گذرم بر دلش گران آید

3 گل از نشاط کله سوی آسمان افکند صبا ز کویت اگر سوی گلستان آید