منم که با تو زمانی وصال از حسین خوارزمی غزل 143

1 منم که با تو زمانی وصال می‌بینم به جای وصل همانا خیال می‌بینم

2 بر آستان که بهشتم بهشت را تا من بر آستان تو خود را مجال می‌بینم

3 تویی به لطف درآمیخته به من یا من میان جان و بدن اتصال می‌بینم

4 تو هر جفا که کنی در وصال خورسندم که در فراق صبوری محال می‌بینم

5 سزای افسر شاهی دنیی و عقبی‌ست سری که در قدمت پایمال می‌بینم

6 مگر به شأن تو نازل شده‌ست آیت حسن که در تو غایت حسن و جمال می‌بینم

7 اگرچه بلبل باغ معانیم خود را به وصف لالهٔ روی تو لال می‌بینم

8 به بحر عشق فرو رو حسین و حال طلب که غیر عشق همه قیل و قال می‌بینم