دوش از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3007

1 دوش همه شب دوش همه شب گشتم من بر بام حبیبی اختر و گردون اختر و گردون برده ز زهره جام حبیبی

2 جمله جان‌ها جمله جان‌ها بسته پر و پا بسته پر و پا همچو دل من همچو دل من دلخوش اندر دام حبیبی

3 دام تو خوشتر دام تو خوشتر از می احمر وز زر اخضر از زر پخته از زر پخته نادره‌تر بد خام حبیبی

4 نور رخ شه نور رخ شه حسرت صد مه رهزن صد ره صبح سعادت صبح سعادت درج شده در شام حبیبی

5 مخزن قارون مخزن قارون اختر گردون ملک همایون گر بدهد جان گر بدهد جان او نگزارد وام حبیبی

6 عام شده‌ست این عام شده‌ست این نظم سخن‌ها لیک تو این بین ای شده قربان ای شده قربان خاص جهان در عام حبیبی