عارضت آفتاب می‌گویم از طغرل احراری غزل 264

1 عارضت آفتاب می‌گویم نرگست را شهاب می‌گویم

2 با تو ای نور چشم حرفی چند من ز راه صواب می‌گویم

3 دل ربودی مرا به تار زلف سخن از پیچ و تاب می‌گویم

4 ای پری گوش جانب من کن ماجرای عذاب می‌گویم

5 لاله‌آسا من از غمت داغم خانه دل خراب می‌گویم

6 روزگار مرا سیه کردی خال لعلت غراب می‌گویم

7 شوخ‌چشما بیا به کلبه من با سوالت جواب می‌گویم

8 یاد لعلت هر آنکه کرد نمرد این حدیث از کتاب می‌گویم

9 دوش کردی مرا نگه لیکن این قدر کی حساب می‌گویم؟!

10 گر ز من ای طبیب پرسی رنج جگرم را کباب می‌گویم!

11 ابر لطفش به سر نمی‌بارد رشحه‌ای از سراب می‌گویم

12 نکته‌های وصال او طغرل شب هجران به خواب می‌گویم!