دیدم دیدم که هر چه دیدم از فیض کاشانی رباعی 17

1 بده ساقی آن جام لبریز را بده بادهٔ عشرت انگیز را

2 میی ده که جان را برد تا فلک درد کهنه غربال غم بیز را

1 شوریدگان عشق را ای مطرب آهنگ فناست برگ نوا را ساز کن ساز ره مستان نواست

2 بیخ طرب در چنک ما اندوه و غم دلتنگ ما لذات دنیا ننگ ما ما را ببزم دوست جاست

1 میتوان برداشت دل از خویش و شد از جان جدا لیک مشکل میتوان شد از بر یاران جدا

2 صحبت یاران خوشست و الفت یاران خوشست این دو با هم یارباید این جدائی آن جدا