«دیدم صنمی سروقد و روی چو ماهی» یا به‌اختصار «دیدم صنمی»، نخستین تصنیف عارف قزوینی است که سال ۱۳۱۵ ه. ق در دستگاه شور ساخته شد. ,

عارف قزوینی دیدم صنمی را در هجده‌سالگی، قبل از آمدن به تهران به عشق دختری ارمنی به نام خانم‌بالا ساخته است. ,

3 دیدم صنمی سرو قد و روی چو ماهی الهی تو گواهی، خدایا تو پناهی

4 افکند به رخسار چو مه زلف سیاهی الهی تو گواهی، خدایا تو پناهی

5 گر گویم سروش، نبود سرو خرامان این قسم شتابان، چون کبک خرامان

6 ور گویم گل، پیش تو گل همچو گیاهی الهی تو گواهی، خدایا تو پناهی

7 این نیست مگر آینۀ لطف الهی الهی تو گواهی، خدایا تو پناهی

8 صد بار گداییش به از منصب شاهی الهی تو گواهی، خدایا تو پناهی