گفتم:‌جانا! از عطار نیشابوری مختارنامه 104

1 روز و شب چون غافلی از روز و شب کی کنی از سر روز و شب طرب

2 روی او چون پرتو افکند اینت روز زلف او چون سایه انداخت اینت شب

1 آن نه روی است ماه دو هفته است وان نه قد است سرو برفته است

2 پیش ماه دو هفتهٔ رخ تو ماه و خورشید طفل یک هفته است

1 خراباتی است پر رندان سرمست ز سر مستی همه نه نیست و نه هست

2 فرو رفته همه در آب تاریک برآورده همه در کافری دست

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند