یاد آیدم چو محنت ایام از محیط قمی هفت شهر عشق 63

1 یاد آیدم چو محنت ایام سخت خویش بر تن درم چو مردم دیوانه رخت خویش

2 بیمار درد هجرم و مرگم بود طبیب دارم دوا زخون دل لخت لخت خویش

3 پشمین کلاه خویش به سلطان نمی دهم گر فی المثل عوض دهدم، تاج و تخت خویش

4 شاهی که جور پیشه نماید همی زند با دست خویش تیشه به پای درخت خویش

5 تا شد ثنای آل علی روزیم «محیط» ممنون شدم زطالع مسعود و بخت خویش