یاد دارم در ایام پیشین از سعدی شیرازی گلستان 8

1 دریاب کزین جهان گذر خواهد بود وین حال به صورتی دگر خواهد بود

2 گر خود همه خلق زیردستان تواند دست ملک‌الموت زبر خواهد بود

1 هر که مجموع نباشد به تماشا نرود یار با یار سفرکرده به تنها نرود

2 باد آسایش گیتی نزند بر دل ریش صبح صادق ندمد تا شب یلدا نرود

1 خوش است عمر دریغا که جاودانی نیست پس اعتماد بر این پنج روز فانی نیست

2 درخت قد صنوبر خرام انسان را مدام رونق نوباوهٔ جوانی نیست

1 عشقبازی نه من آخر به جهان آوردم یا گناهیست که اول من مسکین کردم

2 تو که از صورت حال دل ما بی‌خبری غم دل با تو نگویم که ندانی دردم

1 بگذشت و چه گویم که چه بر من بگذشت سیلاب محبتم ز دامن بگذشت

2 دستی به دلم فرو کن ای یار عزیز تا تیر ببینی که ز جوشن بگذشت