یاد دارم که در ایام طفولیت از سعدی شیرازی گلستان 7

1 عزیزی در اقصای تبریز بود که همواره بیدار و شب خیز بود

2 شبی دید جایی که دزدی کمند بپیچید و بر طرف بامی فکند

1 زنده‌دل از مرده نصیحت نیوش مرده‌دل از زنده نگیرد به گوش

1 آن که نقشی دیگرش جایی مصور می‌شود نقش او در چشم ما هر روز خوشتر می‌شود

2 عشق دانی چیست سلطانی که هر جا خیمه زد بی خلاف آن مملکت بر وی مقرر می‌شود

1 عشقبازی نه من آخر به جهان آوردم یا گناهیست که اول من مسکین کردم

2 تو که از صورت حال دل ما بی‌خبری غم دل با تو نگویم که ندانی دردم

1 بگذشت و چه گویم که چه بر من بگذشت سیلاب محبتم ز دامن بگذشت

2 دستی به دلم فرو کن ای یار عزیز تا تیر ببینی که ز جوشن بگذشت