1 نیاز جلوه دارم حیرت آیینه پروردی ز دیوان نگاه امشب برون آورده‌ام فردی

2 به روی چهرهٔ امکان‌، من آن رنگ سبکبالم که هر کس می‌رود از خویش می‌خیزد ز من گردی

3 به بال هر نفس پرواز از خود رفتنی دارم به رنگ اضطراب ناله‌ام توفانی دردی

4 بیا زاهد طریق صلح‌کل هم عالمی‌ دارد تو و تسبیح‌، ما و می کشی‌، هر کاری و مردی

5 ز نیرنگ تغافل برده است آن چشم فتانم به بازی نیز نتوان یافتن در طاسم آوردی

6 ز خود رفتن به یادت ریشه در موج ‌گهر دارد به این تمکین نمی‌باشد خرام نازپروردی

7 به جیب بیخودی دارم سراغ شعله جولانی چو اخگر در شکست رنگ ییدا کرده‌ام گردی

8 خمار عافیت نتوان شکست از نشئهٔ صهبا گرفتم چون خزان در خون ‌گرفتم چهرهٔ زردی

9 ز بس جوش مخنث می‌زند این عرصهٔ عبرت زنان ریشی برون آرند تا پیدا شود مردی

10 تپیدم آنقدر کز دل فسردن محو شد بیدل به سعی کوفتنها گرم کردم آهن سردی