دلتنگم و دیدار تو درمان منست از مولانا رباعی 321

1 مهمان شاهم هر شبی بر خوان احسان و وفا مهمان صاحب دولتم که دولتش پاینده با

2 بر خوان شیران یک شبی بوزینه‌ای همراه شد استیزه رو گر نیستی او از کجا شیر از کجا

1 خورشید رخت ز آسمان بیرونست چون حسن تو کز شرح و بیان بیرونست

2 عشق تو در درون جان من جا دارد وین طرفه که از جان و جهان بیرونست

1 جفای تلخ تو گوهر کند مرا ای جان که بحر تلخ بود جای گوهر و مرجان

2 وفای توست یکی بحر دیگر خوش خوار که چارجوی بهشت است از تکش جوشان

1 بوقلمون چند از انکار تو در کف ما چند خلد خار تو

2 یار تو از سر فلک واقف است پس چه بود پیش وی اسرار تو

1 دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد

2 در این بازار عطاران مرو هر سو چو بی‌کاران به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد

1 هله هش دار که در شهر دو سه طرارند که به تدبیر کلاه از سر مه بردارند

2 دو سه رندند که هشیاردل و سرمستند که فلک را به یکی عربده در چرخ آرند