دلم چون به گوهر از امیرخسرو دهلوی دیوان اشعار 5

1 دلم چون به گوهر کشی خاص گشت به دریای اندیشه غواص گشت

2 بهر غوطه چندان فرو ریخت در که دریا تهی گشت و آفاق پر

3 نثاری کزان در برانگیختم به درگاه پیغمبرش ریختم

4 من افشاندم و آسمان برگرفت عطارد ببوسید و بر سر گرفت

5 دریغ آمدم کاینچنین گوهری برم تحفه در خدمت دیگری

6 ادب نایدم بیش ازین در ضمیر کزان سازم آرایش مدح پیر

7 پناه جهان دین حق را نظام ره قدس را پیشوای تمام