دلم چون به گوهر کشی خاص گشت
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 دلم چون به گوهر کشی خاص گشت به دریای اندیشه غواص گشت
2 بهر غوطه چندان فرو ریخت در که دریا تهی گشت و آفاق پر
3 نثاری کزان در برانگیختم به درگاه پیغمبرش ریختم
4 من افشاندم و آسمان برگرفت عطارد ببوسید و بر سر گرفت
5 دریغ آمدم کاینچنین گوهری برم تحفه در خدمت دیگری
6 ادب نایدم بیش ازین در ضمیر کزان سازم آرایش مدح پیر
7 پناه جهان دین حق را نظام ره قدس را پیشوای تمام
ادامه توضیحات شاعر