دلم که سوخت سپند مه جمال تو باد
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 دلم که سوخت سپند مه جمال تو باد اسیر سلسله و دام زلف و خال تو باد
2 هزار افسر شاهی و تخت سلطانی فدای سلطنت حسن بیزوال تو باد
3 تمام صورت احوال دردمندان را مدام جلوه در آیینه ی جمال تو باد
4 ز دفتر دل عشاق چون گشایی فال نوای زمزمه ی شوق حسب حال تو باد
5 چراغ دیده ی شب زنده دار من یا رب ز نور شمع طربخانه ی وصال تو باد
6 چو صف کشند بتاراج دل سیه چشمان بلای اهل نظر شیوه ی غزال تو باد
7 بلای جان فغانی و آفت نظرش کرشمه ی خم ابروی چون هلال تو باد
ادامه توضیحات شاعر