دلم بربود دوش آن نرگس مست از سیف فرغانی غزل 47

1 دلم بربود دوش آن نرگس مست اگر دستم نگیری رفتم از دست

2 چه نیکو هر دو با هم اوفتادند دلم با چشمت این دیوانه آن مست

3 نمی دانم دهانت هست یا نیست نمی دانم میانت نیست یا هست

4 تویی آن بی دهانی کو سخن گفت تویی آن بی میانی کو کمر بست

5 بجانم بنده آزاده یی کو گرفتار تو شد وز خویشتن رست

6 دگر با سیف فرغانی نیاید دلی کز وی برید و در تو پیوست

7 گدایی کز سر کوی تو برخاست بسلطانیش بنشاندند و ننشست