از صحبت خلق سخت دلتنگ شدم از فیض کاشانی رباعی 31

1 آنچه را از بهر من او خواست آن آید مرا خواستش از راز پنهان ناگهان آید مرا

2 سعی در تحصیل دنیا و فضولش بیهده است در ازل قدری که روزی شد همان آید مرا

1 آنکه پنهانست از چشم کسان پیداست کیست در دل هر ذره خورشید نهان پیداست کیست

2 آنکه دارد آسمانرا تا نیفتد بر زمین هم زمین را تا بجنبد هر زمان پیداست کیست

1 قد تجلی جماله جلوات و تبدی جلاله سطوات

2 لم یدع فی الصدور من قلب سلبه للقوب بالحرکات