دلم ز خطهٔ شیراز و قوم او از حیدر شیرازی غزل 56

1 دلم ز خطهٔ شیراز و قوم او شادست که بِهْ ز خطهٔ مصر و دمشق و بغدادست

2 به هر طرف که روم دلبری شکردهن است به هرکجا نگرم لعبتی پریزادست

3 طواف خطهٔ شیراز می‌کنم شب و روز که همچو کعبه عزیز و لطیف‌بنیادست

4 چو یار حورْوَشَم با شراب دست دهد به لاله‌زار خرامم که جنت‌آبادست

5 درآ به باغ ملک، بند غم ز دل بگشا ببین که لاله‌عذارم چو سرو آزادست

6 بیا که جنت و کوثر مصلی و رکنی است ببین که باغ ارم باغ جعفرآبادست

7 مگر که خسرو شیرین‌دهن نمی‌داند که شور شکر شیرین ز سوز فرهادست؟

8 در آب و آتش عشقش چگونه خاک شوم که خاکساری من در هوای او بادست

9 نمی‌خورد غم دنیا و آخرت حیدر دلش به شادی وصل تو در جهان شادست