نام تو بردم آتش شوقم به جان از قدسی مشهدی غزل 180

1 نام تو بردم آتش شوقم به جان فتاد باز این نهفتنی سخنم بر زبان فتاد

2 طفلی بود که خون دلم خورده جای شیر هر قطره اشک کز مژه خون‌فشان فتاد

3 غوغای رستخیز برآمد ز هر طرف چشمت مگر به نیم‌نگه در زمان فتاد؟

4 در دیده‌ام خیال تو هرچند سیر کرد هرجا نظر فکند بر آب روان فتاد

5 آگه ز حال غرقه به خونان نه‌ای، ای رفیق کشتی ز موج‌خیز غمت بر کران فتاد