عشق ورزیدم و عقلم به ملامت برخاست
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 عشق ورزیدم و عقلم به ملامت برخاست کان که عاشق شد از او حکم سلامت برخاست
2 هر که با شاهد گلروی به خلوت بنشست نتواند ز سر راه ملامت برخاست
3 که شنیدی که برانگیخت سمند غم عشق که نه اندر عقبش گرد ندامت برخاست
4 عشق غالب شد و از گوشه نشینان صلاح نام مستوری و ناموس کرامت برخاست
5 در گلستانی کان گلبن خندان بنشست سرو آزاد به یک پای غرامت برخاست
6 گل صدبرگ ندانم به چه رونق بشکفت یا صنوبر به کدامین قد و قامت برخاست
7 دی زمانی به تکلف بر سعدی بنشست فتنه بنشست چو برخاست قیامت برخاست
ادامه توضیحات شاعر