منم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1610

1 منم آن عاشق عشقت که جز این کار ندارم که بر آن کس که نه عاشق به جز انکار ندارم

2 دل غیر تو نجویم سوی غیر تو نپویم گل هر باغ نبویم سر هر خار ندارم

3 به تو آوردم ایمان دل من گشت مسلمان به تو دل گفت که ای جان چو تو دلدار ندارم

4 چو تویی چشم و زبانم دو نبینم دو نخوانم جز یک جان که تویی آن به کس اقرار ندارم

5 چو من از شهد تو نوشم ز چه رو سرکه فروشم جهت رزق چه کوشم نه که ادرار ندارم

6 ز شکربوره سلطان نه ز مهمانی شیطان بخورم سیر بر این خوان سر ناهار ندارم

7 نخورم غم نخورم غم ز ریاضت نزنم دم رخ چون زر بنگر گر زر بسیار ندارم

8 نخورد خسرو دل غم مگر الا غم شیرین به چه دل غم خورم آخر دل غمخوار ندارم

9 پی هر خایف و ایمن کنمی شرح ولیکن ز سخن گفتن باطن دل گفتار ندارم

10 تو که بی‌داغ جنونی خبری گوی که چونی که من از چون و چگونه دگر آثار ندارم

11 چو ز تبریز برآمد مه شمس الحق و دینم سر این ماه شبستان سپهدار ندارم