دوست می‌دارم من این از ملک‌الشعرا بهار غزل 280

1 دوست می‌دارم من این نوروز فرخ‌فال را تاکنم نو بر جبین خوبرویان سال را

2 خواهی ار با فال میمون بگذرد روز تو خوش خواهی ار با فال میمون بگذرد روز تو خوش

3 عاشقا ز آه سحر غافل مشو کاین ابر فیض آبیاری می‌نمایدگلشن آمال را

4 خواهی ار با کس درآمیزی به رنگ او درآی بین چسان همرنگ گل پروانه دارد بال را

5 عاشق از خوبان وفا و مهر خواهد، ورنه هست آب و رنگ حسن صوری‌، پردهٔ تمثال را

6 آن سر زلف سیه چیدی و از دامان خویش دست کوته ساختی مشتی پریشان‌حال را

7 دولتی کافغان کنند از جور او خرد و بزرگ بر خلایق چون دهد اعلان استقلال را

8 سفله از فرط دنائت ایمن است از حادثات هیچ مؤمن خون نریزد اشتر جلّال را

9 از رقیب خرد ای دل در جهان غافل مباش موش ویران می‌نماید دکهٔ بقال را

10 گرچه‌آزادی زبون شد لیک جای شکر هست کاین روش بشکست بازار هو و جنجال را

11 بر وطن مگری که در نزدکرام‌الکاتبین بهر هر قومی کتابی هست مر آجال را

12 شدگذشته‌هیچ‌و امروز است‌هم‌در حکم‌هیچ حال و ماضی رفته دان‌ حاضر شو استقبال را