کهن پروردهء از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 361

1 سائلی مثل قضای مبرمی بر در ما زد صدای پیهمی

2 از غضب چوبی شکستم بر سرش حاصل دریوزه افتاد از برش

1 نقطهٔ نوری که نام او خودی است زیر خاک ما شرار زندگی است

2 از محبت می شود پاینده تر زنده تر سوزنده تر تابنده تر

1 ندانم باده ام یا ساغرم من گهر در دامنم یا گوهرم من

2 چنان بینم چو بر دل دیده بندم که جانم دیگر است و دیگرم من

1 مثل آئینه مشو محو جمال دگران از دل و دیده فرو شوی خیال دگران

2 آتش از ناله مرغان حرم گیر و بسوز آشیانی که نهادی به نهال دگران